Cambodja en Thailand
Door: Anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke
24 Juni 2014 | Cambodja, Phnom-Penh
9 juni vroeg op gestaan en naar het vliegveld vertrokken met de gratis shuttle bus van het hotel. Hier met Virgil afgesproken. Ingecheckt, en dan de eerste vlucht naar Ho Chi Minh in Vietnam. Ook al was het een overstap en waren we in Japan al langs de douane geweest, moest het hier opnieuw. Was een stuk minder vriendelijk dan in Japan. Hoop maar voor de Vietnamees in zijn militaire uniform dat hij vandaag met zijn verkeerde been uit bed is gestapt, want wat een chagerijn was dat: ''Show me passport!''. Gaf ik dat, wou hij ook mijn boarding pass. ''Everything! Here.'' Je zou er bijna bang van worden.
Vliegtuig vanuit Vietnam was ook nog eens een uur vertraagd.
Eenmaal aangekomen in Phnom Penh, wat een heel klein vliegveld is, moesten we hier een toeristenvisa aanvragen, en dat kost dan 20 dollar. En dat duurde een tijdje, terwijl Momu (Cambodjaanse klasgenote uit Japan) stond te wachten bij de arrivals.
Vanuit hier gingen we met de taxi naar Momu's huis, een aardig eindje van het vliegveld vandaan. Het regende en het stormde, en het was overal file. Het straatbeeld was heel anders dan in Japan. Had ook wel verwacht dat het anders zou zijn, maar kon me niet echt een voorstelling maken. Er rijden hier duizenden mensen op motorfietsen, en zie je veel tuk-tuk's. Ook rommel langs de weg, en veel straatverkopers. De verkeersregels lijken niet echt te werken, of misschien zijn die er gewoon niet? Motorfietsen halen ons links en rechts in, glippen overal tussendoor, en rijden soms 3 mensen op, en er wordt van alles mee vervoerd zoals ladders.
Nadat we waren aangekomen bij Momu's huis zijn we naar een restaurant dichtbij haar huis gelopen. Het schijnt dat dit ook het ongeveer het verste is wat je kan lopen, want het verkeer is best gevaarlijk. In het restaurant hebben we gebakken rijst en een Cambodjaanse BBQ gegeten.
Het huis is in een huizenblok met ong. 6 huizen. Het huizenblok wordt 's avonds afgesloten met een grote poort met een hangslot. Ook elk huis wordt nog apart afgesloten met 2 of 3 grote sloten. Diefstal schijnt hier nog wel eens voor te komen.
Oja, en wat is het heet in Cambodja. Er is een hele hoge luchtvochtigheid, en het is niet vergelijkmaar met een hittegolf in Nederland.
Maar als het regent, dan valt het ook met bakken uit de hemel, en straten lopen soms onder.
De volgende dag zijn we om 7 uur alweer opgestaan, want we zouden Phnom Penh alweer verlaten om naar Siem Reap te gaan. Met de taxi reden we via de bakker naar het busstation, waar de bus een uur te laat vertrok. De reis duurde ongeveer 7 uur, maar ik zat bij het raam en heb me best vermaakt met 7 uur lang naar buiten kijken. Het grootste deel van de reis was langs een weg (soms zonder asfalt, en als er asfalt is, niet altijd van de beste kwaliteit) met armoedige huisjes op het platteland. Deze huisjes stonden op palen en waren gemaakt van hout en/of golfplaten. Een vrouw deed de was met de hand, er lopen soms boeren met koeien (geen machine's hier). Wat ook anders is dan Phnom Penh was, dat hier veel mensen op fietsen reden, die zag je in de hoofdstad nauwelijks.
Langzaam kwamen we weer in de stad terecht, en al gauw bij het busstation van Siem Reap. Hier pikte een busje van het hotel ons op.
We hadden een hotelkamer met 3 één-persoons bedden, en alles was er goed voor elkaar. Maar we hadden honger, dus zijn we al snel weer het hotel uit gegaan, en met de tuk-tuk zijn we naar een restaurant gegaan. Hier was een lopend buffet en kon je tijdens het eten kijken en luisteren naar traditionele dans en muziek.
De tuk-tuk chauffeurs zijn trouwens heel erg persistent/aanhoudend. Elke dag als we ergens vandaag kwamen, of het hotel uitkwamen, werden we aangesproken met ''Tuk-tuk lady? You need tuk-tuk?''.
Na het eten zijn we naar de Night Market gegaan. Hier zijn veel buitelanders, markten, straatverkopers, massages en Dr. Fish.
De volgende dag ontbeten in het hotel (gebakken rijst 's ochtends bevalt me best goed), en zijn we met de tuk-tuk vertrokken naar Angkor Thom, en wat andere tempels waarvan ik de naam ben vergeten). Onderweg wat wilde apen langs de weg gezien, en voor de ingang van één tempel kon je op olifanten rijden, wat we niet hebben gedaan. Wouden we nog wel doen, maar uiteindelijk niet gelukt, want op de volgende dag waren er geen olifanten meer. En later in Thailand vanuit Bangkok was het te ver weg van de stad.
Terug naar de tempels: heel veel foto's genomen. Het lijkt wel op een filmset uit Indiana Jones of iets dergelijks. Erg interessant om te zien. Maar zo heet...
Ook is Siem Reap heel toeristisch; en daarom niet zo goedkoop als Phnom Penh. Een ticket om één dag de tempels te bezoeken kost 20 dollar, terwijl Cambodjanen dit gratis mogen.
Omdat de restaurants ook wat duurder zijn hier, met z'n drieën een hele kip besteld, wat toch wel genoeg was, en in verhouding goedkoper dan iedereen zijn eigen maaltijd.
Eigenlijk wouden we 's middags naar Angkor Wat, de beroemdste en bekendste tempel, maar tijdens de rit in de tuk-tuk begon het te stortregenen, en zijn we terug gegaan naar het hotel. Omdat we de vorige avond zwemkleding hadden gekocht op de markt, zijn we in de regen gaan zwemmen in het zwembad van het hotel (alleen kan Momu niet zwemmen...). Alleen toen het nog harder begon te regenen en er allemaal insecten kwamen, en zelfs een kikker-achtig beest in het zwembad terecht kwam, zijn we hier maar mee gestopt. Voor het avondeten zijn we maar dichtbij het hotel gaan eten bij Lucky Burger, een bekende fast-food keten in Cambodja. Mc Donalds (en ook Starbucks) kennen ze hier niet. Daarna zijn we weer naar de Night Market gegaan, waar we 3 matchende Cambodjaanse-stijl shirts hebben gekocht om de volgende dag te dragen. Ook heb ik een lange broek gekocht met een olifanten-print, omdat je met korte broek of rok vaak niet de tempels in mag. Ook nog een ijsje gegeten en een massage gehad (lekker goedkoop omdat Momu goed is met onderhandelen). Tijdens de massage zag ik pas dat de vrouw die mij masseerde aan één hand alleen maar een duim had, best vreemd.
De volgende ochtend maar meteen naar Angkor Wat gegaan, want het zou 's middags wel weer eens kunnen gaan regenen. Opnieuw 20 dollar dus. Maar ja, als je naar Siem Reap gaat, moet je Angkor Wat toch wel gezien hebben. Hier ook nog een sjaal gekocht. Net als gisteren was het weer indrukwekkend en bloedje heet.
's Avonds weer naar Night Market, en de nabijgelegen Pub Street. Hier was ook een straatverkoper die gebakken insecten en (vogel?)-spinnen verkocht. Wou er een foto van maken, maar dat zou geld kosten. Erg vreemd om te zien, en zou het voor geen goud willen proberen.
Ook vandaag weer een massage in de Night Market. Dankzij Momu een uur lang voor 3 dollar, ipv 6.
De 13e. Vrijdag, de 13e. Vandaag uitgeslapen en ingepakt. Met de bus van 12:30 zouden we terug gaan naar Phnom Penh. Maar, na 15 minuten hoorden we iets, hobbelde bus en stond hij stil. Na een tijdje bleek dat de motor het had begeven. Een uur lang hebben we op een nieuwe bus gewacht. Ik zat niet bij het raam, en de reis leek veel langer te duren dan de heenweg. Er zaten ook luidruchtige Engels-sprekende jongeren in de bus, die heel asociaal hun stoelen helemaal naar achteren hielden. Toch uiteindelijk bij het bus-station in Phnom Penh, en hier een tuk-tuk geregeld. Onderweg kreeg deze echter een spijker in zijn band.... Ik ben niet bijgelovig, maar ik zou bijna in vrijdag de 13e gaan geloven. Deze dag was niet heel fijn.
Eenmaal bij Momu's huis weer aangekomen, had haar moeder een maaltijd voor ons gekookt, een hele lekkere tomatensoep, eend, en een salade, met rijst.
De volgende dag kwamen al vroeg de buurkinderen langs. Die hebben een goede relatie met Momu en haar moeder, en komen blijkbaar vaker gezellig langs. Communicatie ging niet echt; ze spreken nog geen Engels, en waren best verlegen om waarschijnlijk voor het eerst van die gekke buitenlanders te zien.
's Ochtends naar een warenhuis gegaan. Daar nieuwe zonnebrand gekocht, want die van mij was juist in Siem Reap opgegaan, wat een timing. In het warenhuis noedels gegeten voor 2,50 dollar en een uurtje karaoke gezongen.
Het paleis konden we niet bezoeken, want ik had een korte broek aan en dat mocht niet. De volgende dag zouden we dus terug moeten komen. In plaats daarvan hebben we een klein tempeltje dichtbij bezcoht en het nationale museum van Cambodja. Hier mocht je binnen geen foto's maken. Er waren vooral veel beelden van boeddhistische goden te zien, en oude gebruiksvoorwerpen.
Hierna zijn we naar de bioscoop geweest, waar we Godzilla hebben gekeken. Naar de bioscoop gaan is heel goedkoop hier; 3 dollar voor een 2D-film, en 5 dollar voor een 3D-film.
Hierna gegeten bij the Pizza Company. Pizza's in Cambodja zijn best duur vergeleken met andere gerechten. Een Size M pizza kost ongeveer 10 dollar (7,5 euro), maar is ietsje kleiner dan een normale pizza-grootte in Nederland. De ober keek raar op bij de bestelling, want blijkbaar eten Cambodjanen niet zo'n hele pizza in hun eentje op, maar meestal een S-size, die een stuk kleiner is.
De 15e zijn we opnieuw naar het paleis gegaan, waar ik deze keer wel in mocht met mijn olifantenbroek. Was wel interessant om te zien. De vlag was omhoog in het gedeelte waar je niet mocht komen, wat betekende dat de koning daar op dit moment ook verbleef.
Opnieuw goedkoop Cambodjaans geluncht in het warenhuis, en opnieuw naar de bioscoop gegaan. Ook al is Phnom Penh de hoofdstad van Cambodja, het is er minder toeristisch en er is minder te bekijken. De film van vandaag was Maleficent.
Na de film zijn we naar huis gegaan, en voor het avondeten hebben we opnieuw de Cambodjaanse BBQ gegeten dichtbij Momu's huis.
De 16e hebben we uitgeslapen en opnieuw ingepakt. Dit keer voor het vliegtuig richting Bangkok, Thailand. Een hele goedkope vlucht, maar alleen met handbagage. Maar voor 5 dagen was dat ook nog wel genoeg.
Cambodja en Thailand zijn buren, dus in een uurtje waren we alweer geland, rond 6 uur 's avonds.
Momu's broertje Rithea is ook meegegaan met Thailand. Hij was nog nooit in het buitenland geweest.
Het straatbeeld in Thailand is een stuk anders dan in Cambodja. Er rijden veel minder motorfietsen, meer auto's, veel minder tuk-tuk's en het verkeer is minder chaotisch. De gebouwen zien er wat westerser uit, het is schoner en de wegen zelf zijn goed geasfalteerd. We konden zelfs 120 rijden in de taxi, in Cambodja hebben we denk ik niet harder dan zo'n 60 km/u gereden. Het schijnt dat het in Thailand ook goedkoper is om met de taxi te gaan ipv met de tuk-tuk, die je vaak oplichten. Als je een taxi met een taxi-meter neemt gebeurt dit niet.
Aangekomen in ons hotel, toen we de deur van onze kamer openden, wachtte ons een leuke verrassing. Het leek meer op een appartement dan een hotel. We hadden een keuken, woonkamer, eettafel, en 2 slaapkamers, waarvan eentje met een eigen badkamer (die natuurlijk voor de vrouwen was).
Nadat we waren bijgekomen in het hotel, de straat ingelopen en een restaurant dichtbij het hotel binnengegaan met Thais eten. Ik nam een oester-pannenkoek, die lekker was.
De volgende dag zijn we naar het station Saladaeng gelopen, dichtbij ons hotel. Hier afgesproken met Mees, die samen met Virgil en mij 1e-jaars was bij OTC en nu een studie volgt in Thailand.
De trein hier was makkelijk te begrijpen, en op je ticket staan alle stations en lijnen, zodat je precies weet waar je moet overstappen en hoeveel stations er nog volgen.
We hebben 3 warenhuizen bezocht (veel regen vandaag): Siam Paragon waar je alles kon kopen van tassen tot aan dure sportwagens, terminal 21, en Silcom.
Geluncht bij de keten MK, waar we eend hebben gegeten, en groenten die je zelf kon koken in een pan op tafel. Was erg lekker en gezellig. Veel bijgepraat over OTC en Maastricht.
Later nog een crèpe gegeten in een ander warenhuis, en later als snack in een Japans restaurant wat Gyoza, gefrituurde inktvis, sushi en edamame.
De volgende dag spraken we af bij het station Saphan Taksin, waar we Miu zouden ontmoeten, een vriendin van Virgil die ook Japans spreekt. Haar vriendin Tran was ook meegekomen. Met de boot zijn we naar een grote markt gegaan, waar de twee Thaise ons een aantal snacks lieten uitproberen: een fruitsoort en fel gekleurde snoepjes met een bonen-vulling.
Hierna zijn we naar Wat Pho geweest en het voormalige paleis Vimanmek. Van de laatste heb ik geen foto's, want dat was verboden. We moesten daar onze tas inleveren en werden zelfs gefouilleerd. Hier hebben we ook nog een leguaan (?) gezien.
Geluncht bij een Thais restaurant. De Thaise hadden allerlei Thais eten besteld wat we met z'n allen hebben gedeeld. Erg lekker, maar groene curry is toch wat te pittig voor mij.
Omdat het hard begon te regenen zijn we opnieuw naar het Siam Paragon warenhuis geweest. Hier namen we afscheid van de Thaise meiden.
Vandaag gedineerd in een Thais restaurant in het warenhuis, ik had rijst moet groenten en kip met een zoet-zure saus. Had weinig keus, want ik wou iets niet pittigs eten, en veel eten in Thailand is pittig. Momu had iets besteld wat héél erg pittig was, maar ze heeft het toch met moeite opgekregen.
Terug in het hotel 's avonds laat ongeveer een uurtje van Nederland-Australië gezien, en toen gaan slapen.
De 19e zijn we met de trein naar het eind-station Bearing gegaan, en vanuit daar met de taxi (goedkoop!) naar Ancient Siam. Dit is een soort park in de vorm van Thailand, waar alle beroemde bouwwerken en beelden uit Thailand zijn nagebouwd, soms op schaal. We reden door het park met de fiets, en het was heel heet vandaag. Heb mijn schouders goed verbrand, ook al had ik zonnebrand gesmeerd. Het was erg gezellig.
Geluncht hebben we in het park zelf, kip-noedels bij de floating market.
Avondeten gegeten in het warenhuis bij het station dichtbij ons hotel. De Fried Wonton Pad Thai was erg lekker.
De 20e hebben we 's ochtends niks gedaan, en 's middags zijn we naar Siam Ocean World geweest; een aquarium in de kelder van Siam Paragon. Veel foto's gemaakt, maar vond het aquarium dat ik vorige zomer in Kyoto heb bezocht toch iets mooier.
Terug in het hotel hebben de andere drie gezwommen, en ik langs de kant gerelaxt. Met mijn verbrande schouders leek me dat een iets beter idee. Werd op een gegeven moment heel donker, maar de regen ging vandaag gelukkig langs ons heen.
's Avonds zijn we naar de Chatuchak weekend market gegaan. We hadden gehoord dat je hier van alles kunt kopen, zo ook bijv. aapjes. We hebben echter alleen maar kleding gezien. Misschien omdat het vrijdag was, en dat alleen zaterdag en zondag is? Niks gekocht.
Terug met de trein terug naar Saladaeng, hier nog een souvenir gekocht bij een straatverkoper en terug naar het hotel gegaan.
De 21e kwam de taxi ons om half 11 ophalen om ons naar het vliegveld te brengen. Hier mijn Baht omgewisseld naar yen, en met het weinige Thaise geld dat ik nog over had een ijsje gekocht.
14:20 was de vlucht terug naar Phnom Penh, die weer ongeveer een uur duurde. Hier in een lange rij gewacht om weer een toeristisch visa aan te vragen voor 20 dollar... Ook al zouden we maar één dag terugkeren naar Phnom Penh voordat we teruggingen naar Japan, het vorige visa was een single entry visa, dus moest het gewoon opnieuw. Jammer, maar niks aan te doen. Toen dat allemaal achter de rug was, terug met de taxi naar Momu's huis. Weer regende het. Na terugkomst wat gegeten in een warenhuis dichtbij en niks bijzonders meer gedaan.
De 22e was onze laatste dag in Cambodja. om 9:35 hebben we in de bioscoop 22 Jump Street gekeken. Hierna wat geluncht, en terug naar de bioscoop voor nog een film; How to train your dragon 2.
Terug bij Momu thuis spullen gepakt, en thuis gegeten. De oom van Momu heeft ons met zijn Range Rover naar het vliegveld gebracht, via een toerischtische route langs ambassades en het paleis.
Het vliegtuig zou om 00:15 vertrekken, maar dit werd 00:55... Was heel moe. Maar deze vertraging zorgde er wel voor dat onze overstap van 4 uur in Shanghai iets korter werd.
De 23e kwamen we half 11, 12 uur aan in Japan. Mijn hotel voor de komende 2 dagen is 2 stations van het vliegveld verwijderd, dus was ik er vroeg en moest ik anderhalf uur wachten op mijn check-in. Het is fijn om terug te zijn in Japan, vooral vanwege het weer. In de middag mijn foto's geupload, wat eten gehaald bij de mini-supermarkt en vroeg gaan slapen, want in het vliegtuig had ik nauwelijks slaap gehad.
Nog wat dingetjes die me zijn opgevallen in Cambodja en Thailand:
- Ze eten meestal met lepel en vork. Is erg wennen, want dat doen ze in het westen soms alleen met spaghetti.
- Cambodjanen gebruiken vaker een slang met water ipv wc-papier
- In Cambodja heb je vaak geen airco, maar ventilators. In huis is het dus ook gewoon heel warm
- In Cambodja kun je niet met de trein. Er ligt wel een spoor, maar dat is buiten gebruik
- Het geld in Cambodja is heel irritant. Ze gebruiken dollars, maar wisselgeld krijg je in Riel, Cambodjaans geld. Dit zijn geen munten, maar ook briefjes. Heel onhandig
- Tegen mijn verwachtingen in is Thailand goedkoper dan Cambodja. Je kunt heel lekker eten voor 3 euro.
- In Thailand heb je ook konbini's (mini-supermarkten), net als in Japan
- Je komt vaak kleine salamanders tegen
Opnieuw verblijf ik nu dus dichtbij Kansai International Airport in Osaka, want morgen vertrek ik met het vliegtuig naar Hokkaido, het noordelijkste eiland van Japan.
Dus vandaag vooral bezig met de was doen en voorbereiden.
Vliegtuig vanuit Vietnam was ook nog eens een uur vertraagd.
Eenmaal aangekomen in Phnom Penh, wat een heel klein vliegveld is, moesten we hier een toeristenvisa aanvragen, en dat kost dan 20 dollar. En dat duurde een tijdje, terwijl Momu (Cambodjaanse klasgenote uit Japan) stond te wachten bij de arrivals.
Vanuit hier gingen we met de taxi naar Momu's huis, een aardig eindje van het vliegveld vandaan. Het regende en het stormde, en het was overal file. Het straatbeeld was heel anders dan in Japan. Had ook wel verwacht dat het anders zou zijn, maar kon me niet echt een voorstelling maken. Er rijden hier duizenden mensen op motorfietsen, en zie je veel tuk-tuk's. Ook rommel langs de weg, en veel straatverkopers. De verkeersregels lijken niet echt te werken, of misschien zijn die er gewoon niet? Motorfietsen halen ons links en rechts in, glippen overal tussendoor, en rijden soms 3 mensen op, en er wordt van alles mee vervoerd zoals ladders.
Nadat we waren aangekomen bij Momu's huis zijn we naar een restaurant dichtbij haar huis gelopen. Het schijnt dat dit ook het ongeveer het verste is wat je kan lopen, want het verkeer is best gevaarlijk. In het restaurant hebben we gebakken rijst en een Cambodjaanse BBQ gegeten.
Het huis is in een huizenblok met ong. 6 huizen. Het huizenblok wordt 's avonds afgesloten met een grote poort met een hangslot. Ook elk huis wordt nog apart afgesloten met 2 of 3 grote sloten. Diefstal schijnt hier nog wel eens voor te komen.
Oja, en wat is het heet in Cambodja. Er is een hele hoge luchtvochtigheid, en het is niet vergelijkmaar met een hittegolf in Nederland.
Maar als het regent, dan valt het ook met bakken uit de hemel, en straten lopen soms onder.
De volgende dag zijn we om 7 uur alweer opgestaan, want we zouden Phnom Penh alweer verlaten om naar Siem Reap te gaan. Met de taxi reden we via de bakker naar het busstation, waar de bus een uur te laat vertrok. De reis duurde ongeveer 7 uur, maar ik zat bij het raam en heb me best vermaakt met 7 uur lang naar buiten kijken. Het grootste deel van de reis was langs een weg (soms zonder asfalt, en als er asfalt is, niet altijd van de beste kwaliteit) met armoedige huisjes op het platteland. Deze huisjes stonden op palen en waren gemaakt van hout en/of golfplaten. Een vrouw deed de was met de hand, er lopen soms boeren met koeien (geen machine's hier). Wat ook anders is dan Phnom Penh was, dat hier veel mensen op fietsen reden, die zag je in de hoofdstad nauwelijks.
Langzaam kwamen we weer in de stad terecht, en al gauw bij het busstation van Siem Reap. Hier pikte een busje van het hotel ons op.
We hadden een hotelkamer met 3 één-persoons bedden, en alles was er goed voor elkaar. Maar we hadden honger, dus zijn we al snel weer het hotel uit gegaan, en met de tuk-tuk zijn we naar een restaurant gegaan. Hier was een lopend buffet en kon je tijdens het eten kijken en luisteren naar traditionele dans en muziek.
De tuk-tuk chauffeurs zijn trouwens heel erg persistent/aanhoudend. Elke dag als we ergens vandaag kwamen, of het hotel uitkwamen, werden we aangesproken met ''Tuk-tuk lady? You need tuk-tuk?''.
Na het eten zijn we naar de Night Market gegaan. Hier zijn veel buitelanders, markten, straatverkopers, massages en Dr. Fish.
De volgende dag ontbeten in het hotel (gebakken rijst 's ochtends bevalt me best goed), en zijn we met de tuk-tuk vertrokken naar Angkor Thom, en wat andere tempels waarvan ik de naam ben vergeten). Onderweg wat wilde apen langs de weg gezien, en voor de ingang van één tempel kon je op olifanten rijden, wat we niet hebben gedaan. Wouden we nog wel doen, maar uiteindelijk niet gelukt, want op de volgende dag waren er geen olifanten meer. En later in Thailand vanuit Bangkok was het te ver weg van de stad.
Terug naar de tempels: heel veel foto's genomen. Het lijkt wel op een filmset uit Indiana Jones of iets dergelijks. Erg interessant om te zien. Maar zo heet...
Ook is Siem Reap heel toeristisch; en daarom niet zo goedkoop als Phnom Penh. Een ticket om één dag de tempels te bezoeken kost 20 dollar, terwijl Cambodjanen dit gratis mogen.
Omdat de restaurants ook wat duurder zijn hier, met z'n drieën een hele kip besteld, wat toch wel genoeg was, en in verhouding goedkoper dan iedereen zijn eigen maaltijd.
Eigenlijk wouden we 's middags naar Angkor Wat, de beroemdste en bekendste tempel, maar tijdens de rit in de tuk-tuk begon het te stortregenen, en zijn we terug gegaan naar het hotel. Omdat we de vorige avond zwemkleding hadden gekocht op de markt, zijn we in de regen gaan zwemmen in het zwembad van het hotel (alleen kan Momu niet zwemmen...). Alleen toen het nog harder begon te regenen en er allemaal insecten kwamen, en zelfs een kikker-achtig beest in het zwembad terecht kwam, zijn we hier maar mee gestopt. Voor het avondeten zijn we maar dichtbij het hotel gaan eten bij Lucky Burger, een bekende fast-food keten in Cambodja. Mc Donalds (en ook Starbucks) kennen ze hier niet. Daarna zijn we weer naar de Night Market gegaan, waar we 3 matchende Cambodjaanse-stijl shirts hebben gekocht om de volgende dag te dragen. Ook heb ik een lange broek gekocht met een olifanten-print, omdat je met korte broek of rok vaak niet de tempels in mag. Ook nog een ijsje gegeten en een massage gehad (lekker goedkoop omdat Momu goed is met onderhandelen). Tijdens de massage zag ik pas dat de vrouw die mij masseerde aan één hand alleen maar een duim had, best vreemd.
De volgende ochtend maar meteen naar Angkor Wat gegaan, want het zou 's middags wel weer eens kunnen gaan regenen. Opnieuw 20 dollar dus. Maar ja, als je naar Siem Reap gaat, moet je Angkor Wat toch wel gezien hebben. Hier ook nog een sjaal gekocht. Net als gisteren was het weer indrukwekkend en bloedje heet.
's Avonds weer naar Night Market, en de nabijgelegen Pub Street. Hier was ook een straatverkoper die gebakken insecten en (vogel?)-spinnen verkocht. Wou er een foto van maken, maar dat zou geld kosten. Erg vreemd om te zien, en zou het voor geen goud willen proberen.
Ook vandaag weer een massage in de Night Market. Dankzij Momu een uur lang voor 3 dollar, ipv 6.
De 13e. Vrijdag, de 13e. Vandaag uitgeslapen en ingepakt. Met de bus van 12:30 zouden we terug gaan naar Phnom Penh. Maar, na 15 minuten hoorden we iets, hobbelde bus en stond hij stil. Na een tijdje bleek dat de motor het had begeven. Een uur lang hebben we op een nieuwe bus gewacht. Ik zat niet bij het raam, en de reis leek veel langer te duren dan de heenweg. Er zaten ook luidruchtige Engels-sprekende jongeren in de bus, die heel asociaal hun stoelen helemaal naar achteren hielden. Toch uiteindelijk bij het bus-station in Phnom Penh, en hier een tuk-tuk geregeld. Onderweg kreeg deze echter een spijker in zijn band.... Ik ben niet bijgelovig, maar ik zou bijna in vrijdag de 13e gaan geloven. Deze dag was niet heel fijn.
Eenmaal bij Momu's huis weer aangekomen, had haar moeder een maaltijd voor ons gekookt, een hele lekkere tomatensoep, eend, en een salade, met rijst.
De volgende dag kwamen al vroeg de buurkinderen langs. Die hebben een goede relatie met Momu en haar moeder, en komen blijkbaar vaker gezellig langs. Communicatie ging niet echt; ze spreken nog geen Engels, en waren best verlegen om waarschijnlijk voor het eerst van die gekke buitenlanders te zien.
's Ochtends naar een warenhuis gegaan. Daar nieuwe zonnebrand gekocht, want die van mij was juist in Siem Reap opgegaan, wat een timing. In het warenhuis noedels gegeten voor 2,50 dollar en een uurtje karaoke gezongen.
Het paleis konden we niet bezoeken, want ik had een korte broek aan en dat mocht niet. De volgende dag zouden we dus terug moeten komen. In plaats daarvan hebben we een klein tempeltje dichtbij bezcoht en het nationale museum van Cambodja. Hier mocht je binnen geen foto's maken. Er waren vooral veel beelden van boeddhistische goden te zien, en oude gebruiksvoorwerpen.
Hierna zijn we naar de bioscoop geweest, waar we Godzilla hebben gekeken. Naar de bioscoop gaan is heel goedkoop hier; 3 dollar voor een 2D-film, en 5 dollar voor een 3D-film.
Hierna gegeten bij the Pizza Company. Pizza's in Cambodja zijn best duur vergeleken met andere gerechten. Een Size M pizza kost ongeveer 10 dollar (7,5 euro), maar is ietsje kleiner dan een normale pizza-grootte in Nederland. De ober keek raar op bij de bestelling, want blijkbaar eten Cambodjanen niet zo'n hele pizza in hun eentje op, maar meestal een S-size, die een stuk kleiner is.
De 15e zijn we opnieuw naar het paleis gegaan, waar ik deze keer wel in mocht met mijn olifantenbroek. Was wel interessant om te zien. De vlag was omhoog in het gedeelte waar je niet mocht komen, wat betekende dat de koning daar op dit moment ook verbleef.
Opnieuw goedkoop Cambodjaans geluncht in het warenhuis, en opnieuw naar de bioscoop gegaan. Ook al is Phnom Penh de hoofdstad van Cambodja, het is er minder toeristisch en er is minder te bekijken. De film van vandaag was Maleficent.
Na de film zijn we naar huis gegaan, en voor het avondeten hebben we opnieuw de Cambodjaanse BBQ gegeten dichtbij Momu's huis.
De 16e hebben we uitgeslapen en opnieuw ingepakt. Dit keer voor het vliegtuig richting Bangkok, Thailand. Een hele goedkope vlucht, maar alleen met handbagage. Maar voor 5 dagen was dat ook nog wel genoeg.
Cambodja en Thailand zijn buren, dus in een uurtje waren we alweer geland, rond 6 uur 's avonds.
Momu's broertje Rithea is ook meegegaan met Thailand. Hij was nog nooit in het buitenland geweest.
Het straatbeeld in Thailand is een stuk anders dan in Cambodja. Er rijden veel minder motorfietsen, meer auto's, veel minder tuk-tuk's en het verkeer is minder chaotisch. De gebouwen zien er wat westerser uit, het is schoner en de wegen zelf zijn goed geasfalteerd. We konden zelfs 120 rijden in de taxi, in Cambodja hebben we denk ik niet harder dan zo'n 60 km/u gereden. Het schijnt dat het in Thailand ook goedkoper is om met de taxi te gaan ipv met de tuk-tuk, die je vaak oplichten. Als je een taxi met een taxi-meter neemt gebeurt dit niet.
Aangekomen in ons hotel, toen we de deur van onze kamer openden, wachtte ons een leuke verrassing. Het leek meer op een appartement dan een hotel. We hadden een keuken, woonkamer, eettafel, en 2 slaapkamers, waarvan eentje met een eigen badkamer (die natuurlijk voor de vrouwen was).
Nadat we waren bijgekomen in het hotel, de straat ingelopen en een restaurant dichtbij het hotel binnengegaan met Thais eten. Ik nam een oester-pannenkoek, die lekker was.
De volgende dag zijn we naar het station Saladaeng gelopen, dichtbij ons hotel. Hier afgesproken met Mees, die samen met Virgil en mij 1e-jaars was bij OTC en nu een studie volgt in Thailand.
De trein hier was makkelijk te begrijpen, en op je ticket staan alle stations en lijnen, zodat je precies weet waar je moet overstappen en hoeveel stations er nog volgen.
We hebben 3 warenhuizen bezocht (veel regen vandaag): Siam Paragon waar je alles kon kopen van tassen tot aan dure sportwagens, terminal 21, en Silcom.
Geluncht bij de keten MK, waar we eend hebben gegeten, en groenten die je zelf kon koken in een pan op tafel. Was erg lekker en gezellig. Veel bijgepraat over OTC en Maastricht.
Later nog een crèpe gegeten in een ander warenhuis, en later als snack in een Japans restaurant wat Gyoza, gefrituurde inktvis, sushi en edamame.
De volgende dag spraken we af bij het station Saphan Taksin, waar we Miu zouden ontmoeten, een vriendin van Virgil die ook Japans spreekt. Haar vriendin Tran was ook meegekomen. Met de boot zijn we naar een grote markt gegaan, waar de twee Thaise ons een aantal snacks lieten uitproberen: een fruitsoort en fel gekleurde snoepjes met een bonen-vulling.
Hierna zijn we naar Wat Pho geweest en het voormalige paleis Vimanmek. Van de laatste heb ik geen foto's, want dat was verboden. We moesten daar onze tas inleveren en werden zelfs gefouilleerd. Hier hebben we ook nog een leguaan (?) gezien.
Geluncht bij een Thais restaurant. De Thaise hadden allerlei Thais eten besteld wat we met z'n allen hebben gedeeld. Erg lekker, maar groene curry is toch wat te pittig voor mij.
Omdat het hard begon te regenen zijn we opnieuw naar het Siam Paragon warenhuis geweest. Hier namen we afscheid van de Thaise meiden.
Vandaag gedineerd in een Thais restaurant in het warenhuis, ik had rijst moet groenten en kip met een zoet-zure saus. Had weinig keus, want ik wou iets niet pittigs eten, en veel eten in Thailand is pittig. Momu had iets besteld wat héél erg pittig was, maar ze heeft het toch met moeite opgekregen.
Terug in het hotel 's avonds laat ongeveer een uurtje van Nederland-Australië gezien, en toen gaan slapen.
De 19e zijn we met de trein naar het eind-station Bearing gegaan, en vanuit daar met de taxi (goedkoop!) naar Ancient Siam. Dit is een soort park in de vorm van Thailand, waar alle beroemde bouwwerken en beelden uit Thailand zijn nagebouwd, soms op schaal. We reden door het park met de fiets, en het was heel heet vandaag. Heb mijn schouders goed verbrand, ook al had ik zonnebrand gesmeerd. Het was erg gezellig.
Geluncht hebben we in het park zelf, kip-noedels bij de floating market.
Avondeten gegeten in het warenhuis bij het station dichtbij ons hotel. De Fried Wonton Pad Thai was erg lekker.
De 20e hebben we 's ochtends niks gedaan, en 's middags zijn we naar Siam Ocean World geweest; een aquarium in de kelder van Siam Paragon. Veel foto's gemaakt, maar vond het aquarium dat ik vorige zomer in Kyoto heb bezocht toch iets mooier.
Terug in het hotel hebben de andere drie gezwommen, en ik langs de kant gerelaxt. Met mijn verbrande schouders leek me dat een iets beter idee. Werd op een gegeven moment heel donker, maar de regen ging vandaag gelukkig langs ons heen.
's Avonds zijn we naar de Chatuchak weekend market gegaan. We hadden gehoord dat je hier van alles kunt kopen, zo ook bijv. aapjes. We hebben echter alleen maar kleding gezien. Misschien omdat het vrijdag was, en dat alleen zaterdag en zondag is? Niks gekocht.
Terug met de trein terug naar Saladaeng, hier nog een souvenir gekocht bij een straatverkoper en terug naar het hotel gegaan.
De 21e kwam de taxi ons om half 11 ophalen om ons naar het vliegveld te brengen. Hier mijn Baht omgewisseld naar yen, en met het weinige Thaise geld dat ik nog over had een ijsje gekocht.
14:20 was de vlucht terug naar Phnom Penh, die weer ongeveer een uur duurde. Hier in een lange rij gewacht om weer een toeristisch visa aan te vragen voor 20 dollar... Ook al zouden we maar één dag terugkeren naar Phnom Penh voordat we teruggingen naar Japan, het vorige visa was een single entry visa, dus moest het gewoon opnieuw. Jammer, maar niks aan te doen. Toen dat allemaal achter de rug was, terug met de taxi naar Momu's huis. Weer regende het. Na terugkomst wat gegeten in een warenhuis dichtbij en niks bijzonders meer gedaan.
De 22e was onze laatste dag in Cambodja. om 9:35 hebben we in de bioscoop 22 Jump Street gekeken. Hierna wat geluncht, en terug naar de bioscoop voor nog een film; How to train your dragon 2.
Terug bij Momu thuis spullen gepakt, en thuis gegeten. De oom van Momu heeft ons met zijn Range Rover naar het vliegveld gebracht, via een toerischtische route langs ambassades en het paleis.
Het vliegtuig zou om 00:15 vertrekken, maar dit werd 00:55... Was heel moe. Maar deze vertraging zorgde er wel voor dat onze overstap van 4 uur in Shanghai iets korter werd.
De 23e kwamen we half 11, 12 uur aan in Japan. Mijn hotel voor de komende 2 dagen is 2 stations van het vliegveld verwijderd, dus was ik er vroeg en moest ik anderhalf uur wachten op mijn check-in. Het is fijn om terug te zijn in Japan, vooral vanwege het weer. In de middag mijn foto's geupload, wat eten gehaald bij de mini-supermarkt en vroeg gaan slapen, want in het vliegtuig had ik nauwelijks slaap gehad.
Nog wat dingetjes die me zijn opgevallen in Cambodja en Thailand:
- Ze eten meestal met lepel en vork. Is erg wennen, want dat doen ze in het westen soms alleen met spaghetti.
- Cambodjanen gebruiken vaker een slang met water ipv wc-papier
- In Cambodja heb je vaak geen airco, maar ventilators. In huis is het dus ook gewoon heel warm
- In Cambodja kun je niet met de trein. Er ligt wel een spoor, maar dat is buiten gebruik
- Het geld in Cambodja is heel irritant. Ze gebruiken dollars, maar wisselgeld krijg je in Riel, Cambodjaans geld. Dit zijn geen munten, maar ook briefjes. Heel onhandig
- Tegen mijn verwachtingen in is Thailand goedkoper dan Cambodja. Je kunt heel lekker eten voor 3 euro.
- In Thailand heb je ook konbini's (mini-supermarkten), net als in Japan
- Je komt vaak kleine salamanders tegen
Opnieuw verblijf ik nu dus dichtbij Kansai International Airport in Osaka, want morgen vertrek ik met het vliegtuig naar Hokkaido, het noordelijkste eiland van Japan.
Dus vandaag vooral bezig met de was doen en voorbereiden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
